Wydanie 309(29) 2014

Stały URI dla kolekcji

https://oa.zut.edu.pl/handle/20.500.12539/736

Przeglądaj

Przeglądaj Wydanie 309(29) 2014 wg Temat "budownictwo mieszkaniowe"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Green Areas Structure of 20th C. Residential Areas in Szczecin
    (Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, 2014) Dusza, Elżbieta; Kiepas-Kokot, Anna; Kupiec, Michał; Łysko, Andrzej; Department of Environmental Protection and Development, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, Poland; Department of Environmental Protection and Development, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, Poland; Department of Environmental Protection and Development, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, Poland; Department of Environmental Protection and Development, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, Poland
    Na przestrzeni lat formowanie powierzchni na obszarach pełniących funkcję mieszkaniową ulegało różnym tendencjom, choć ich główna funkcja pozostawała niezmienna. Na przykładzie różnowiekowych osiedli mieszkaniowych można prześledzić, jak wraz z upływającym czasem zmieniała się struktura poszczególnych elementów, w tym zieleni osiedlowej, na obszarach zabudowy wielorodzinnej. W niniejszej pracy poddano analizie strukturę udziału składowych terenów wybranych osiedli mieszkaniowych lewobrzeżnej części Szczecina, szukając odpowiedzi na pytanie jak ewaluowały i jak funkcjonują obecnie osiedlowe tereny zieleni. Do analizy wybrano dziewięć osiedli mieszkaniowych z terenu lewobrzeżnej części Szczecina, kierując się w wyborze okresem ich powstania: w okresie międzywojennym XX wieku, w epoce „wielkiej płyty” – lata 70.–80. XX wieku oraz wybudowane po 2000 roku. W wybranych do badań obszarach przeanalizowano strukturę użytkowania przestrzeni oraz określono skład gatunkowy zieleni wysokiej. Największy udział terenów zieleni w wybranych do analizy osiedlach lewobrzeżnej części Szczecina stwierdzono w przypadku terenów najstarszych, pochodzących z początku XX wieku (ok. 50% udziału w ogólnej powierzchni terenu). Przedwojenne osiedla mieszkaniowe cechuje dojrzała struktura zieleni, z okazami cennymi pod względem przyrodniczym. Problemem jest brak infrastruktury komunikacyjnej i wypoczynkowej. Osiedla budowane w latach 70. charakteryzuje zróżnicowany udział terenów zieleni (30–50%). Osiedla „wielkiej płyty” charakteryzują się złym rozplanowaniem zieleni oraz przypadkowym i skromnym doborem gatunków. W przypadku osiedli najmłodszych zauważa się wyraźnie mniejszy udział terenów zieleni kosztem terenów przeznaczonych na potrzeby komunikacyjne. Nowoczesne osiedla są zazwyczaj odpowiednio zaprojektowane pod względem roślinności ozdobnej, jednak coraz częściej brak jest miejsca na zielone enklawy o charakterze rekreacyjnym