Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie 1958 - 1971

Stały URI zbioru

https://hdl.handle.net/20.500.12539/2061

Przeglądaj

Przeglądaj Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie 1958 - 1971 wg Temat "Babia Góra"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Recherches comparatives entre le mycotrophisme du Fagetum carpaticum de Babia Góra et celui d’autres Fageta precedemment studies
    (1960) Boullard, Bernard; Dominik, Tadeusz; De Laboratoire de la Protection de Plantes de L'Ecole Superieure d’Agriculture à Szczecin; Wyzsza Szkoła Rolnicza w Szczecinie.Katedra Ochrony Roślin
    Autorzy postanowili wspólnie opracować jeden zespól bukowy w Polsce, aby porównać swe poglądy na możliwości badań ekologicznych, oparte o morfologię i anatomię mikoryz. Jako teren badań wybrano pierwotne buczyny na Babiej Górze, zarówno ze względu na ich charakter jak i dlatego, że znajdują się one na terenie Parku Narodowego na Babiej Górze; przy wyborze kierowano się również zewnętrznymi cechami, które stawiają te zespoły między zespołami tatrzańskimi i nadbałtyckimi. Badania zostały przeprowadzone podczas lata 1958 r. Udział w badaniach terenowych wzięli: dr Saturnin Borowiec (gleboznawca), mgr Zofia Zwolińska (botanik), mgr Krystyna Kurpios (meteorolog). Wymienieni wykonali odcinki prac analitycznych, potrzebne dla części opisowej pracy, co zostało zaznaczone w tekście francuskim. Badania przedstawione w niniejszej pracy są zakończeniem badań prowadzonych w zespołach bukowych na terenie Polski. Autorzy dochodzą zgodnie do stwierdzenia faktu, że dalsze wnikanie w szczegóły nie zmieni już ogólnego poglądu na mikotrofizm zespołów bukowych i buka na terenie Polski. W innych krajach, w których buk jest drzewem tworzącym większe kompleksy leśne, byłoby jednakże bardzo pożądane przeprowadzenie badań, które by mogły dać powiązania zmian w mikotrofizmie z różnicami klimatycznymi, które istnieją między ternami przyszłych badań i Polską. Dlatego też w naszej pracy zostały uwzględnione dane klimatyczne i gleboznawcze, gdyż tworzą one podstawę porównawczą dla badań na innych terenach. Udział gatunków mikotroficznych w zespole Fagetum carpaticum na Babiej Górze wynosi 58°/o. Gdyby uwzględnić wszystkie gatunki przytoczone w pracy Walasa, tworzące asocjację zwaną Fagetum carpaticum , to procent gatunków mikotroficznych doszedłby do 63. Przy porównaniu danych tabeli V (o rozwoju mikoryz) z danymi o występowaniu włośników rzuca się w oczy fakt, że masowo tworzą włośniki przeważnie rośliny autotroficzne. co zgadza się ze starą opinią Stahla (1900). Należy dodać, że rośliny tworzące babiogórski zespół buka wyrastały w glebie, która była bardzo jednolita, a więc nie mogła wpływać na różnice w występowaniu włośników. Mikoryzy endotroficzne tolipofagiczne i fyzalido-tamniskofagiczne są bardzo rzadkie w zespole buka na Babiej Górze. Spektrum mikoryzowe buka na Babiej Górze jest prawie identyczne ze spektrum buka z buczyn nadbałtyckich; jest bogatsze w rodzaje mikoryz, co przypisujemy pierwotności i dziewiczości zespołu babiogórskiego. To samo można powiedzieć, porównując spektra buka z Babiej Góry i z Tatr. Rodzaj mikoryz Fc jest najbardziej rozpowszechniony w zespołach bukowych i zawsze spotyka się u egzemplarzy zdrowych i dobrze rozwiniętych. Byłoby rzeczą bardzo pożyteczną zbadać bliżej ten rodzaj mikoryz, aby — poznawszy symbionta grzybowego — znaleźć sposoby na rozpowszechnianie go w buczynach, w których nie ma tego rodzaju mikoryz. W pracy niniejszej po raz pierwszy została opisana mikoryza rodzaju Ah, którą tworzy grzybnia niebiesko-czarnawa. Grzybnia ta, naszym zdaniem, należy do mikoryz tworzonych przez Hypochnus cyanescens, który został opisany przez Peronela (1922). Poza tym pewne cechy mikoryz pozwalają na przypuszczenie, że grzyb ten może być zidentyfikowany z Micelium radicis fagi Chan. Po dokładnym poznaniu mikotrofizmu buka od strony systematyki i ekologii pozostaje obecnie do zbadania strona mikrobiologiczna i zastosowanie tych wiadomości w hodowli lasu.