The Influence of Differentiated Natural and Agrotechnical Ecological Conditions on the Number of Species in Segetal Communities and Their Mean Number in the Phytosociological Relevé
Ładowanie...
Pliki
Data
2014
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Abstrakt
O zróżnicowaniu florystycznym zbiorowisk segetalnych i liczbie gatunków
w zbiorowiskach segetalnych oraz ich liczbie w zdjęciu fitosocjologicznym decyduje wiele
naturalnych czynników przyrodniczych oraz agrotechnicznych. Istotnym naturalnym czynnikiem
są warunki glebowe. Wraz ze wzrostem troficzności gleby i jej uwilgotnienia liczba gatunków się
zwiększa. W wariancie typowym Arnoserido-Scleranthetum i Papaveretum argemones liczba
gatunków jest najmniejsza – waha się od 37 do 62. Znacznie więcej (od 56 do 79) jest ich
w wariancie z Juncus bufonius obu zespołów na glebach okresowo nadmiernie uwilgotnionych.
Również średnia ich liczba w zdjęciu fitosocjologicznym kształtuje się podobnie. W wariancie
typowym obu zespołów średnia wartość waha się od 16 do 25. Na glebach żyźniejszych
o odczynie zasadowym, wytworzonych z glin i utworów pyłowych, liczba taksonów w Aphano-
-Matricarietum i Lathyro-Melandrietum jest znacznie większa – waha się od 76 do 89.
W wariancie typowym Aphano-Matricarietum jest ich trochę mniej, w porównaniu z wariantem
z Mentha arvensis. Liczba gatunków w wariancie typowym kształtuje się odpowiednio
w zakresie od 77 do 84, a wariancie z Mentha arvensis – od 86 do 87. Podobne zależności
występują w przypadku średniej liczby gatunków w zdjęciu. Płaty zbiorowisk Aphano-
-Matricarietum są bogate florystycznie. Średnia liczba gatunków w zdjęciu jest znaczna –
wynosi w przypadku wariantu typowego 27, a zdecydowanie większa jest w przypadku płatów
wariantu z Mentha arvensis – waha się od 33 do 36. Zbliżone relacje między glebą a liczbą
gatunków w zbiorowisku i ich średnią w zdjęciach fitosocjologicznych występują także w obrębie
agrofitocenoz upraw okopowych. Najuboższe florystycznie jest Digitarietum ischaemi, znacznie
bogatsze Echinochloo-Setarietum, a najbogatsze są fitocenozy Galinsogo-Setarietum, Lamio-
-Veronicetum politae i Oxalido-Chenopodietum polyspermi. O liczbie gatunków decyduje także
rzeźba terenu. Zbiorowiska występujące w obniżeniu charakteryzują się większą liczbą
gatunków i średnią ich liczbą w zdjęciu niż zbiorowiska zasiedlające zbocza i wierzchowiny. Na
liczbę gatunków w zbiorowisku istotny wpływ wywiera działalność agrotechniczna. Zbiorowiska
segetalne w uprawach ekologicznych są znacznie bogatsze florystycznie (liczba gatunków
waha się od 32 do 58), w porównaniu z uprawami intensywnymi konwencjonalnymi, w których
jest ich znacznie mniej – od 13 do 24. Podobne są relacje w przypadku średniej liczby gatunków
w zdjęciu. Istotnym czynnikiem agrotechnicznym, decydującym o liczbie gatunków, jest nawożenie
mineralne, organiczne oraz wapnowanie. Gnojowica ogranicza liczbę gatunków w zbiorowiskach;
więcej występuje ich na poletkach wapnowanych i nawożonych obornikiem.
Floristic differentiation, the number of species in segetal communities and the mean number of species in relevé depend on a series of natural and agrotechnical factors. Differentiated soil conditions are a significant natural factor. Along with an increase in the trophic character of a soil and its moisture content the number of species in communities grows. In a typical variant of segetal communities (Arnoserido-Scleranthetum, Papaveretum argemones) on soils formed from loose sand and slightly loamy sand the number of species is the smallest and it varies from 37 to 62. There are much more species (from 56 to 79) in the variant with Juncus bufonius of both associations on soils temporalily moist excessively. The mean value of the species number in relevé varies from 16 to 25 in a typical variant of both associations. On more fertile soils of alkaline reaction, formed from loam and silty soils, the number of species in communities (Aphano-Matricarietum i Lathyro-Melandrietum) is considerably larger and it varies from 76 to 89. In a typical of segetal communities Aphano-Matricarietum there are a little less species comparing to the Mentha arvensis one. The number of species ranges from 77 to 84 in a typical variant and from 86 to 87 in a Mentha arvensis one. The similar dependency also occurs in respect to mean number of species in relevé. The Aphano-Matricarietum communities are floristically rich. The mean number of species in relevé is relatively high and for a typical variant is 27, but far greater is for Mentha arvensis variant and varies from 33 to 36. The similar dependency between soil conditions and the number of species in segetal communities as well as the mean number of species in relevé occurs at segetal communities of tuber crops. The floristically poorest community is Digitarietum ischaemi, the Echinochloo-Setarietum community is richest and the Galinsogo-Setarietum, Lamio-Veronicetum politae and Oxalido-Chenopodietum polyspermi communities are the most richest ones. An important factor responsible for the number of species is also land relief. Communities occurring in depressions are characterised by a larger number of species and greater diversity than the communities on slopes and slope tops. The number of species in a community also depends on agrotechnical activity. Segetal communities in ecological cultivation are much richer floristically (the number of species ranges from 32 to 58). They also contain a larger number of species than those in the intensive conventional cultivation, where the number of species varies from 13 to 24. The similar dependency also occurs in respect to mean number of species in relevé. Significant agrotechnical factor responsible for the number of species are mineral and organic fertilisation and liming. Slurry limits the number of species in communities, whereas they occur in a larger number in communities in limed and manured fields.
Floristic differentiation, the number of species in segetal communities and the mean number of species in relevé depend on a series of natural and agrotechnical factors. Differentiated soil conditions are a significant natural factor. Along with an increase in the trophic character of a soil and its moisture content the number of species in communities grows. In a typical variant of segetal communities (Arnoserido-Scleranthetum, Papaveretum argemones) on soils formed from loose sand and slightly loamy sand the number of species is the smallest and it varies from 37 to 62. There are much more species (from 56 to 79) in the variant with Juncus bufonius of both associations on soils temporalily moist excessively. The mean value of the species number in relevé varies from 16 to 25 in a typical variant of both associations. On more fertile soils of alkaline reaction, formed from loam and silty soils, the number of species in communities (Aphano-Matricarietum i Lathyro-Melandrietum) is considerably larger and it varies from 76 to 89. In a typical of segetal communities Aphano-Matricarietum there are a little less species comparing to the Mentha arvensis one. The number of species ranges from 77 to 84 in a typical variant and from 86 to 87 in a Mentha arvensis one. The similar dependency also occurs in respect to mean number of species in relevé. The Aphano-Matricarietum communities are floristically rich. The mean number of species in relevé is relatively high and for a typical variant is 27, but far greater is for Mentha arvensis variant and varies from 33 to 36. The similar dependency between soil conditions and the number of species in segetal communities as well as the mean number of species in relevé occurs at segetal communities of tuber crops. The floristically poorest community is Digitarietum ischaemi, the Echinochloo-Setarietum community is richest and the Galinsogo-Setarietum, Lamio-Veronicetum politae and Oxalido-Chenopodietum polyspermi communities are the most richest ones. An important factor responsible for the number of species is also land relief. Communities occurring in depressions are characterised by a larger number of species and greater diversity than the communities on slopes and slope tops. The number of species in a community also depends on agrotechnical activity. Segetal communities in ecological cultivation are much richer floristically (the number of species ranges from 32 to 58). They also contain a larger number of species than those in the intensive conventional cultivation, where the number of species varies from 13 to 24. The similar dependency also occurs in respect to mean number of species in relevé. Significant agrotechnical factor responsible for the number of species are mineral and organic fertilisation and liming. Slurry limits the number of species in communities, whereas they occur in a larger number in communities in limed and manured fields.
Opis
Słowa kluczowe
cultivated plants, ecological farming, intensive agriculture, liming, mean number species in relevé, mineral and organic fertilization, number of species, segetal communities, soil units, jednostki glebowe, liczba gatunków, mineralne i organiczne nawożenie, rolnictwo ekologiczne, rolnictwo intensywne, rośliny uprawne, średnia liczba gatunków w zdjęciu, wapnowanie, zbiorowiska segetalne
Cytowanie
Kutyna I., Młynkowiak E. (2014). The Influence of Differentiated Natural and Agrotechnical Ecological Conditions on the Number of Species in Segetal Communities and Their Mean Number in the Phytosociological Relevé. Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin., Agric., Aliment., Pisc., Zootech. 312(31), 69–96.