Plant Communities on the Ridge of the “Piotrawin” Quarry 19 Years After Technical and Biological Reclamation
Ładowanie...
Pliki
Data
2015
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Abstrakt
The research was conducted in 2014 in the ridge area of „Piotrawin” quarry. The aim
of the study was to determine the natural succession changes that had occurred in the
communities distinguished 16 years earlier (in 1998). 20 relevés were made. Segetal communities
of Sileno inflantae-Linarietum minoris and Lathyro-Melandrietum noctiflori which had been
present in 1998, were not found in phytocenoses of 2014. As a result of the transformation of
Inuletum ensifoliae community, the species of Stellarietea mediae class were hardly present in
2014. The phytocoenon was floristically poorer in 2014. The structure comprised of only 88
taxa, compared to the large number of species (from 118 to 148) recorded in the communities
of 1998. The average number of taxa was also smaller (34) in comparison to the significant
floristic richness of communities in 1998 (from 60 to 62 species). Inuletum ensifoliae community
present in 2014 demonstrated also a certain floristic distinction, there have also been differences in
the stability of occurrence and cover coefficients of many species in individual phytosociological
classes. The phytocoenoses of 2014 are characterised by small coefficients of similarity, which
range from 49.0% to 54.0% in relation to the communities distinguished in 1998. In contrast, the
relative similarity of communities of 1998 was very high and it ranged from 72.5% to 80%. In the
community of Inuletum ensifoliae of 2014, the stability degrees and cover coefficients for a range of species of Artemisietea vulgaris and Molinio-Arrhenatheretea are lower, while the
taxa of Festuco-Brometea are significantly higher. A rapid development of shrub species of
Rhamno-Prunetea class could also be observed. The ridge area of the querry is predominantly
occupied by numerous Cornus sanguinea (S = V, D = 1625), Rosa canina (S = V, D = 738),
Cerasus fruticosa (S = IV, D = 225) and other shrub species. These taxa inhabit almost all
layers of the community, especially layer b and most probably in a few dozen years the area will
be occupied by phytocenoses of Rhamno-Cornetum sanguinei and Pruno-Ligustretum, which
are currently surrounding the excavation of the quarry from the south and north.
W 2014 roku wykonano badania na powierzchni grzbietowej kamieniołomu „Piotrawin”. Celem ich było określenie zmian sukcesyjnych, jakie zaistniały w zbiorowiskach wyróżnionych 16 lat wcześniej (w 1998 roku). Wykonano 20 zdjęć fitosocjologicznych. W fitocenozach z 2014 roku stwierdzono brak zbiorowisk segetalnych Sileno inflantae-Linarietum minoris i Lathyro-Melandrietum noctiflori obecnych w 1998 roku. W wyniku transformacji zbiorowiska Inuletum ensifoliae w 2014 roku prawie nie występują gatunki z klasy Stellarietea mediae. Fitocenon ten w 2014 roku jest uboższy florystycznie. Strukturę tworzy tylko 88 taksonów, w porównaniu ze znaczną liczbą gatunków (od 118 do 148) notowanych w zbiorowiskach w 1998 roku. Mniejsza jest także średnia liczba taksonów (34), w porównaniu ze znacznym bogactwem florystycznym zbiorowisk w 1998 roku (od 60 do 62 gatunków). Zbiorowisko Inuletum ensifoliae występujące w 2014 roku wykazuje także pewną odrębność florystyczną; zaistniały także różnice w stałości występowania i współczynnikach pokrycia wielu gatunków w poszczególnych klasach fitosocjologicznych. Fitocenozy z 2014 roku charakteryzują się małymi współczynnikami podobieństwa, które wahają się od 49,0 do 54,0%, w stosunku do zbiorowisk wyróżnionych w 1998 roku. Natomiast wzajemne podobieństwo zbiorowisk z 1998 roku jest bardzo duże i mieści się w zakresie od 72,5 do 80%. W zbiorowisku Inuletum ensifoliae w 2014 roku mniejsze są stopnie stałości i współczynniki pokrycia wielu gatunków z klasy Artemisietea vulgaris i Molinio-Arrhenatheretea, natomiast znacznie większe wartości osiągają taksony klasy Festuco-Brometea. Obserwuje się także intensywny rozwój gatunków zaroślowych z klasy Rhamno-Prunetea. Szczególnie licznie powierzchnię grzbietową kamieniołomu opanowują: Cornus sanguinea (S = V, D = 1625), Rosa canina (S = V, D = 738) i Cerasus fruticosa (S = IV, D = 225) oraz inne gatunki krzewiaste. Taksony te zasiedlają prawie wszystkie warstwy zbiorowiska, szczególnie warstwę b i zapewne za kilkadziesiąt lat obszar ten opanują fitocenozy Rhamno-Cornetum sanguinei oraz Pruno-Ligustretum, aktualnie otaczające wyrobisko kamieniołomu od południa i północy.
W 2014 roku wykonano badania na powierzchni grzbietowej kamieniołomu „Piotrawin”. Celem ich było określenie zmian sukcesyjnych, jakie zaistniały w zbiorowiskach wyróżnionych 16 lat wcześniej (w 1998 roku). Wykonano 20 zdjęć fitosocjologicznych. W fitocenozach z 2014 roku stwierdzono brak zbiorowisk segetalnych Sileno inflantae-Linarietum minoris i Lathyro-Melandrietum noctiflori obecnych w 1998 roku. W wyniku transformacji zbiorowiska Inuletum ensifoliae w 2014 roku prawie nie występują gatunki z klasy Stellarietea mediae. Fitocenon ten w 2014 roku jest uboższy florystycznie. Strukturę tworzy tylko 88 taksonów, w porównaniu ze znaczną liczbą gatunków (od 118 do 148) notowanych w zbiorowiskach w 1998 roku. Mniejsza jest także średnia liczba taksonów (34), w porównaniu ze znacznym bogactwem florystycznym zbiorowisk w 1998 roku (od 60 do 62 gatunków). Zbiorowisko Inuletum ensifoliae występujące w 2014 roku wykazuje także pewną odrębność florystyczną; zaistniały także różnice w stałości występowania i współczynnikach pokrycia wielu gatunków w poszczególnych klasach fitosocjologicznych. Fitocenozy z 2014 roku charakteryzują się małymi współczynnikami podobieństwa, które wahają się od 49,0 do 54,0%, w stosunku do zbiorowisk wyróżnionych w 1998 roku. Natomiast wzajemne podobieństwo zbiorowisk z 1998 roku jest bardzo duże i mieści się w zakresie od 72,5 do 80%. W zbiorowisku Inuletum ensifoliae w 2014 roku mniejsze są stopnie stałości i współczynniki pokrycia wielu gatunków z klasy Artemisietea vulgaris i Molinio-Arrhenatheretea, natomiast znacznie większe wartości osiągają taksony klasy Festuco-Brometea. Obserwuje się także intensywny rozwój gatunków zaroślowych z klasy Rhamno-Prunetea. Szczególnie licznie powierzchnię grzbietową kamieniołomu opanowują: Cornus sanguinea (S = V, D = 1625), Rosa canina (S = V, D = 738) i Cerasus fruticosa (S = IV, D = 225) oraz inne gatunki krzewiaste. Taksony te zasiedlają prawie wszystkie warstwy zbiorowiska, szczególnie warstwę b i zapewne za kilkadziesiąt lat obszar ten opanują fitocenozy Rhamno-Cornetum sanguinei oraz Pruno-Ligustretum, aktualnie otaczające wyrobisko kamieniołomu od południa i północy.
Opis
Słowa kluczowe
quarry of marl “Piotrawin”, xerothermic grasslands, technical and biological reclamation, phytosociological stability, ecological succession, cover coefficient, plant communities, association Inuletum ensifoliae, kamieniołom margli Piotrawin, murawy kserotermiczne, rekultywacja techniczna i biologiczna, stałość fitosocjologiczna, sukcesja ekologiczna, współczynnik pokrycia, zbiorowisko roślinne, zespół Inuletum ensifoliae
Cytowanie
Kutyna I., Malinowska K. (2015). Plant Communities on the Ridge of the “Piotrawin” Quarry 19 Years After Technical and Biological Reclamation. Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin., Agric., Aliment., Pisc., Zootech., 320(35)3, 41–58